Er is zeer lang discussie geweest over het aantal soorten zeepaardjes. Niet dat de zeepaardjes zich er iets van aantrokken, die bleven rustig verder zwemmen. Maar de mensen die graag elk beestje in een hokje stoppen, of met een geleerd woord: de taxomologen, bleven elkaar maar in de haren zitten. In het totaal zijn er in het verleden meer dan 100 verschillende soorten geklassificeerd!! Maar, je moet het toegeven, de zeepaardjes maken het de wetenschappers ook niet gemakkelijk. Ze zijn meesters in de camouflage (zoek bijvoorbeeld het zeepaardje in figuur 7). Om alles nog ingewikkelder te maken, kunnen zeepaardjes net als kameleons van kleur veranderen. Ze kunnen zelfs hun kleur permanent aanpassen aan de omgeving. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, zijn ze erom bekend dat ze huidflappen kunnen groeien waardoor ze beter opgaan in hun omgeving. Wie niet snel is moet niet te vinden zijn, dat lijkt het motto wel.
Door dit alles is het moeilijk om zeepaardjes te beschrijven op de kleur en onmiddelijk herkenbare kenmerken zoals de huidflappen. Daarom dat men tegenwoordig de zeepaardjes indeeld op lichaamsverhoudingen (bijvoorbeeld de verhouding tussen de snuit en de rest van het hoofd) en het aantal ringen in de staart. Na een grondig onderzoek door Project Seahorse [1] is gebleken dat veel beschreven soorten eigenlijk synoniemen zijn en heeft men het aantal soorten kunnen terugbrengen van meer dan 100 tot 32.
De grootte van de soorten varieert van 1 cm (Hippocampus minotaur) tot meer dan 30 cm (Hippocampus ingens). Dit is natuurlijk altijd gemeten bij het volwassen dier.
|
Figuur 7: Zoek het zeepaardje :-) [2] |
Hoewel het lijkt alsof moeder natuur haar best al gedaan had om zeepaardjes een vreemd uiterlijk te geven, zijn sommige verwante soorten nog exotischer en vreemder om te aanschouwen.